Εισαγωγή και ενδείξεις σταθερού αποφρακτικού νάρθηκα

Η σταθερή πλάκα δαγκώματος καλύπτει ολόκληρη την επιφάνεια του τόξου και η επιφάνεια είναι λεία και επίπεδη, κάτι που είναι βολικό για ελεύθερη ρύθμιση της θέσης της γνάθου. Η σταθερή πλάκα δαγκώματος μπορεί να εξαλείψει τους παράγοντες αστάθειας μεταξύ της απόφραξης και της θέσης της γνάθου και ταυτόχρονα να εξαλείψει τις βλαβερές συνέπειες των παθογόνων παραγόντων της διαταραχής της κροταφογναθικής άρθρωσης. Μετά την εξάλειψη των συμπτωμάτων, το ύψος της μασητικής επιφάνειας της πλάκας δαγκώματος μπορεί σταδιακά να μειωθεί μέχρι την απόφραξη. . Εάν μια σταθερή πλάκα δαγκώματος χρησιμοποιείται ως μακροχρόνια θεραπεία, θα πρέπει να αξιολογείται τακτικά και να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες αποκατάστασης, ορθοδοντικής ή άλλων θεραπειών.

Η σταθεροποιητική πλάκα δαγκώματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την άνω ή την κάτω γνάθο. Γενικά χρησιμοποιείται στην πλευρά όπου η μασητική διαταραχή είναι πιο εμφανής, αλλά η άνω γνάθος χρησιμοποιείται περισσότερο. Η εφαρμογή σταθεροποιητικού νάρθηκα στην άνω γνάθο έχει καλά αποτελέσματα συγκράτησης και σταθεροποίησης. Είναι εύκολο να επιτευχθεί μια αιχμηρή επαφή με τα δόντια της γνάθου, διευκολύνει το σχηματισμό μιας σταθερής σχέσης θέσης μεταξύ της αρθρικής υποδοχής, του αρθρικού δίσκου και του κονδύλου και είναι επίσης βολικό για τον γιατρό να το προσαρμόσει, αλλά φοριέται Αφού επηρεάζει την εμφάνιση και την προφορά. Ονάρθηκας σταθεροποίησης κάτω γνάθουφοριέται άνετα και έχει μικρή επίδραση στην προφορά και την αισθητική του ασθενούς, αλλά δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί η σωστή επαφή με τα πρόσθια δόντια και η βολική σχέση κοπτήρα-οδηγού και είναι δύσκολο να το καταλάβουν οι αρχάριοι.

1. Ενδείξεις

Μια σταθερή πλάκα δαγκώματος χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία της υπερλειτουργίας, του μυϊκού σπασμού και της προσαρμογής της σχέσης της γνάθου. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των παρενεργειών που σχετίζονται με την πίεση, όπως το σφίξιμο και ο νυχτερινός βρουξισμός. Έχει εντοπισμένη μυαλγία ή χρόνια κεντρική μεσολάβηση Οι ασθενείς με μυοσίτιδα μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με αυτή τη μέθοδο. Έχει επίσης μια ορισμένη επίδραση στη φλεγμονή του οπίσθιου δισκοειδούς ιστού δευτερογενώς του τραύματος, η οποία είναι ευεργετική για την επούλωση του ιστού του τραύματος.

2. Απαιτήσεις δαγκώματος

Μετά την τοποθέτηση της πλάκας δαγκώματος, όλες οι ράβδοι στήριξης απαιτείται να διατηρούν ταυτόχρονη, εκτεταμένη και ομοιόμορφη σημειακή επαφή με την πλάκα δαγκώματος και τα μπροστινά δόντια βρίσκονται σε ελαφριά κατάσταση επαφής. Κατά τη διάρκεια της κίνησης που προεξέχει, οι κοπτήρες πρέπει να εφάπτονται ομοιόμορφα και ο οδηγός του κοπτήρα δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλος. Συνιστάται ο κεντρικός βόθρος του πρώτου γομφίου να μπορεί να διαχωριστεί κατά 1~2 mm. κατά την πλάγια κίνηση, κρατήστε τον κυνόδοντα σε επαφή με τοαποφρακτική πλάκανα σχηματίσει έναν κυνικός οδηγός . Η επιφάνεια τουαποφρακτική πλάκαπρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο επίπεδη χωρίς εμφανές κλείδωμα της κορυφής.

3. Τρόπος χρήσης

Σύμφωνα με διαφορετικούς τύπους θεραπείας, δώστε οδηγίες στους ασθενείς να φορούν ένα σταθερό πιάτο δαγκώματος. Οι ασθενείς με μυογενή πόνο και βρουξισμό το φορούν κυρίως τη νύχτα και οι ασθενείς με φλεγμονή του οπίσθιου δισκοειδούς ιστού, ενδοαρθρική δυσλειτουργία και μεταβατική θεραπεία μαφρικής αποκατάστασης πρέπει να το φορούν όλη την ημέρα. Κατά τη διάρκεια της χρήσης της πλάκας δαγκώματος, ο ασθενής θα πρέπει να λαμβάνει οδηγίες να διατηρεί καλή στοματική υγιεινή, να διατηρεί καθαρή την πλάκα δαγκώματος και πώς να αποθηκεύει την πλάκα δαγκώματος. Εάν ο πόνος επιδεινωθεί αφού φορέσετε την πλάκα δαγκώματος, σταματήστε να φοράτε την πλάκα δαγκώματος και επανεκτιμήστε και προσαρμόστε την πλάκα δαγκώματος.